Laudatio  vrijwilligers  cultuurraad

drie witte raven van heemkunde herent

Toespraak door Patrick Vandenhaute

                                                                                                                op 23 november 2016

 

 

Stel je eens voor dat je in je vereniging een vrijwilliger hebt die het hart en de ziel van je vereniging is. Meer nog: niet alleen hart en ziel maar de steunpilaar. Daarenboven ook nog eens het geheugen en de harde schijf van je  vereniging.

Iemand die al jaaaaren, 20 jaar en meer, meedraait. Vanaf het begin. Iemand die niet alleen zijn kennis en zijn kunde ter beschikking stelt binnen de vereniging maar ook   daarbuiten.

Iemand die eigenlijk de vereniging is, de verpersoonlijking ervan. Voeg daar nog eens enkele eigenschappen aan toe zoals: bescheiden, hulpvaardig, onbaatzuchtig, vriendelijk, met onvoorwaardelijke inzet …

Dat moet een zeldzame witte raaf zijn. En nochtans die bestaat. En het kan beter, we heb- ben er zelfs enkele! En ze mogen allemaal nog even blijven zitten, we roepen ze straks allemaal samen naar voren.

Eentje kan goed knippen? Ja, U hoort het goed. Knippen, dat is ook een kwaliteit. 25 jaar al! 25 jaar de plaatselijke kranten uitpluizen en opvolgen en alles wat Herent aangaat rangschikken in knipselboeken. “Groot Herent in de pers”. Jaarlijks uitgegeven. Het werk, levenswerk, van André Beullens. Ondervoorzitter van het Genootschap voor  Heemkunde,  35 jaar bestuurslid in het Genootschap. Wil je  iets  weten  over  de  geschiedenis  van ZIJN Veltem. Je weet nu waar je moet zijn. Eén adres. En als je daar komt, kijk dan ook eens naar de kapel op de hoek van de Roetaardstraat die hij eigenhandig restaureerde en onderhoudt.

André Beullens (foto Herman Vanhove)

* * * * * * * * * * *

 

Een andere kan goed tellen! Ook dat is nodig als je centen beheert. Vic Van Eycken, penningmeester van het Genootschap. En  als  ik  daarnet  sprak  over André  Beullens met zijn 35 jaar bestuurslid, was die eigenlijk nog een broekventje in vergelijking met Vic. Want Vic heeft niet minder dan 46 jaar een bestuursfunctie in het Genootschap. Vanaf het ontstaan van de vereniging. En dan denkt U, die zal nog wel met zijn “fichekes” van zoveel jaar geleden werken? Toch niet, hij is met zijn tijd meegegaan en heeft de digitale revolutie weten te integreren in zijn functie. Iemand die ikzelf, als lid van de stuurgroep Erfgoed, heb mogen ervaren als een zeer rijke bron van kennis over de geschiedenis van Herent.

Vic Van Eycken (foto Herman  Vanhove)

* * * * * * * * * * *

 

De laatste kan goed lezen. Dat is misschien vandaag de dag geen verdienste meer. Maar wel als het gaat over wat ik nu, gemakshalve, middeleeuwse teksten noem. Oudnederlandse teksten ofte de kennis van de paleografie. Wat  voor  de  gewone  sterveling krabbels lijken te zijn, zal Julien Vandensande vlot vertalen, omzetten naar leesbare info. Op zijn teller 43 jaar inzet voor het Genootschap. Ontelbare artikels geschreven, grondlegger van de stamboomdagen (nu de Herentse Heemdagen), boeken uitgegeven,  advies over nieuwe straatnamen (alhoewel dat door de gemeente soms grandioos in de wind geslagen wordt, nietwaar Julien?), …

Julien Vandensande (foto Herman Vanhove)

* * * * * * * * * * *

En ik herhaal mijn eerste zin; stel je eens voor dat je in je vereniging een vrijwilliger hebt die het hart en de ziel van je vereniging is. Dé witte raaf. Het Genootschap voor Heemkunde van Herent heeft het privilege te mogen rekenen op drie zulke mensen, noem ze gerust “monumenten”. Hoe oud ze samen zijn, ga ik niet verklappen, maar wel dat ze samen bijna 125 jaar inzet betekenen voor het Genootschap én voor de Herentse gemeenschap.

Dames en Heren, André BEULLENS, Julien VANDENSANDE en Vic VAN EYCKEN

 

Ons welgemeend applaus